f


1 - Primum quidem sermonem feci
de omnibus o Theofile
quae incoauit Ihs facere
et docere 2 usque in eum diem
quem susceptus est quo praecepit apostolis
per Spm Sanctum quos elegit et praecepit
praedicare euangelium
3 quibus et praesentiam se uiuum
postquam passus est in multis argumentis
post dies quadraginta
apparens eis et narrans
ea quae sunt de regno Dei
4 et simul conuiuens cum eis
praecepit eis ab Hierosolymis
non discedere sed expectare
pollicitationem Patris
quam audistis de ore meo
5 quia Iohannes quidem baptizauit aqua
uos autem Spo Sancto baptizamini
et eum accipere habetis
non potest multos hos dies
usque ad pentecosten
6 hi ergo cum conuenissent
interrogabant eum dicentes
Dne si in tempore hoc
restituere regnum Istrahel
7 Et dixit ad eos
non est uestrum scire
tempora ut momenta
quae pater posuit in sua potestate
8 sed accipietis uirtutem
cum superuenerit Santus Sps super uos
et eritis mei testes

ad quae Hierusalem
et omni Iudaeae et Samaria
et usque ad ultimum terrae
9 Et cum haec dixisset
nubes suscepit eum
et leuatus est ab oculis eorum
10 et ut aspicientes erant in caelo
abe unte eo
et ecce uiri duo adsistebant eis
in ueste candida 11 qui et dixerunt
uiri Galilaei qui statis
ascipientes in caelum
iste Ihs qui adsumptus est a bobis
sic enim ueniet
quemadmod modum uidistis eum euntem
in caelum
12 tunc reuersi sunt Hierusalem
a monte qui uocatur oliveti
qui est iuxta Hierusalem
sabbati habens iter
13 Et cum introissent ascenderunt in superiora
ubi erant commorantes
Petrus et  Iohannis
Iacobus et Andreos
Philippus et Thomas
Bartholomeus et Mattheus
Iacobus Alphei
Simon zelotes et Iudas Iacobi.
14 hi onmes erant perseberantes
unanimes in oratione
cum mulieribus et filiis
et Maria matre Ihu
et fratribus eius

15 in diebus his cum surrexisset Petrus
in medio discipulorum dixit
erat praeterea multitudo nonomnium quasi.cxx.
16 uiri fratres oportet inpleri
scripturam hanc quam praedixit Sps Sanctus
per os Dauid de Iuda
qui factus est dux
hiis qui adpraehenderunt Ihm
17 qui adnumeratus erat inter nos
et sortitus fuit sortem ministerium huius
18 hic ergo possidit praedium ex mercedem
iniustitiae suae
et pronus factus crepauit medius
et effusa sunt omnia uiscera eius
19 et notum factum est omnibus
qui inhabitant Hierusalem
ita ut uocetur praedium illud
lingua ipsorum aceldemach
hoc est praedium sanguinis
20 Scriptum est enim in libro psalmorum
fiat habitatio eorum deserta
et non sit qui inhabitet in ea
et episcopatum illius sumat alius
21 oportet ergo eorum qui uenerunt nobiscum uirorum
in omni tempore
quoniam introibit et exiuit
ad nos Dns Ihs Xps 22 incipiens
a baptismate Iohannen
usquae in diem quo adsumptus est
a nobis testem resurrectionis eius
nobiscum fieri unum istorum
23 Et statuit duos Ioseph
qui cognominatur Barnabas

qui uocatur Iustus et Matthias
24 et orantes dixerunt
Dne qui corda nosti omnium
designa quem elegisti ex his duobus
25 unum sumere locum ministerii huius
et apostolatus
a quo transgressus Iudas
abire in locum suum
26 et dederunt sortes suas
et cecidit sors super Matthian
et dinumeratus est cum • xii • apostolos


ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Ι, Codex Bezae Cantabrigiensis




1 - Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην
περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε,
ὧν ἤρξατο [.] Ἰησοῦς ποιεῖν τε
καὶ διδάσκειν 2 ἄχρι ἧς ἡμέρας
ἀνελήμφθη ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις
διὰ πνεύματος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο καὶ ἐκέλευσε
κηρύσσειν τὸ εὐαγγέλιον

3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα
μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις,
τεσσεράκοντα[.] ἡμερῶν
ὀπτανόμενοις αὐτοῖς καὶ λέγων
τὰς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ.
4 καὶ συναλισκόμενος μετ᾿ αὐτῶν
παρήνγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων
μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν
τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς
ἣν ἠκούσα[τέ] [.] φησίν διὰ τοῦ στόματός μου:
5 ὅτι Ἰωάνης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι,
ὑμεῖς δὲ ἐν πνεύματιἁγίῳ βαπτισθήσεσθε
καὶ ὃ μέλλεται λαμβάνειν
οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας
ἕως τῆς πεντηκοστῆς.
6 Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες
ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες,
Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ
ἀποκαταστάνεις εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Ἰσραήλ;
7 καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς,
Οὐχ ὑμῶν ἐστιν γνῶναι
χρόνους ἢ καιροὺς
οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ:
8 ἀλλὰ λήμψεσθε δύναμιν
ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐφ' ὑμᾶς,
καὶ ἔσεσθέ μου μάρτυρες

ἔν τε Ἰερουσαλὴμ
καὶ [.] πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρίᾳ
καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
9 καὐτὰ εἰπόντος αὐτοῦ [....]
νεφέλη ὑπέβαλεν αὐτὸν
καὶ ἀπήρτθη ἀπὸ [.] ὀφθαλμῶν αὐτῶν.
10 καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν
πορευομένου αὐτοῦ,
καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς
ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, 11 οἳ καὶ εἶπαν,
Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε
ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν;
οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναλημφθεὶς ἀφ' ὑμῶν
[...] οὕτως ἐλεύσεται
ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον
εἰς τὸν οὐρανόν.
12 Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Εἰερουσαλὴμ
ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουμένου Ἐλαιῶνος,
ὅ ἐστιν ἐνγὺς Ἰερουσαλὴμ
σαββάτου ἔχον ὁδόν.
13 καὶ ὅτε εἰσῆλθεν,ἀνέβησαν εἰς τὸ ὑπερῷον
οὗ ἦσαν καταμένοντες,
ὅ τε Πέτρος καὶ Ἰωάνης
[τ]ε Ἰάκωβος καὶ Ἀνδρέας,
Φίλιππος καὶ Θωμᾶς,
Βαρθολομαῖος καὶ Μαθθαῖος,
Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ἁλφαίου
[.] Σίμων ὁ ζηλωτὴς καὶ Ἰούδας Ἰακώβου.
14 οὗτοι πάντες ἦσαν προσκαρτεροῦντες
ὁμοθυμαδὸν τῇ προσευχῇ
σὺν ταῖς γυναιξὶνκαὶ τέκνοις
καὶ Μαρία [.] μητρὶ τοῦ Ἰησοῦ
καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ.

15 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις ἀναστὰς Πέτρος
ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν εἶπεν
ἦν γὰρ ὁ ὄχλος ὀνομάτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ ὡς -ρκ-,
16 Ἄνδρες ἀδελφοί,δεῖ πληρωθῆναι
τὴν γραφὴν ταύτην ἣν προεῖπεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον
διὰ στόματος Δαυὶδ περὶ Ἰούδα
τοῦ γενομένου ὁδηγοῦ
τοῖς συλλαβοῦσιν τὸν Ἰησοῦν,
17 ὅτι κατηριθμημένος ἦν ἐν ἡμῖν
ὃς ἔλαχεν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης.
18 Οὗτος μὲν οὖν ἐκτήσατο χωρίον ἐκ μισθοῦ
τῆς ἀδικίας αὐτοῦ,
καὶ πρηνὴς γενόμενος ἐλάκησεν μέσος,
καὶ ἐξεχύθη πάντα τὰ σπλάνχνα αὐτοῦ.
19 καὶ γνωστὸν ἐγένετο πᾶσιν
τοῖς κατοικοῦσιν Ἰερουσαλήμ,
ὥστε κληθῆναι τὸ χωρίον ἐκεῖνο
τῇ [.] διαλέκτῳ αὐτῶν Ἁκελδαιμάχ,
τοῦτ' ἔστιν, Χωρίον Αἵματος.
20 Γέγραπται γὰρ ἐν βίβλῳ ψαλμῶν,
Γενηθήτων [.] ἔπαυλις αὐτοῦ ἔρημος
καὶ μὴ ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ,
καί, τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λαβέτω ἕτερος.
21 δεῖ οὖν τῶν συνελθόντων ἡμῖν ἀνδρῶν
ἐν παντὶ τῷ χρόνῳ
ὡς εἰσῆλθεν καὶ ἐξῆλθεν
ἐφ' ἡμᾶς ὁ κύριος Ἰησοῦς Χριστός, 22 ἀρξάμενος
ἀπὸ τοῦ βαπτίσματος Ἰωάνου
ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνελήμφθη
ἀφ' ἡμῶν, μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ
σὺν ἡμῖν γενέσθαι ἕνα τούτων.
23 καὶ ἔστησεν δύο, Ἰωσὴφ
τὸν καλούμενον Βαρνάβαν,

ὃς ἐπεκλήθη Ἰοῦστος, καὶ Μαθθίαν.
24 καὶ προσευξάμενοι εἶπαν,
[.] κύριε, καρδιογνῶστα πάντων,
ἀνάδειξον ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δύο [.]
25 ἀναλαβεῖν τόπον τὸν τῆς διακονίας ταύτης
καὶ ἀποστολῆς,
ἀφ' ἧς παρέβη Ἰούδας
πορευθῆναι εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον.
26 καὶ ἔδωκαν κλήρους αὐτῶν,
καὶ ἔπεσεν[.] κλῆρος ἐπὶ Μαθθίαν,
καὶ συνεψηφίσθη μετὰ τῶν δώδεκα ἀποστόλων.